همانطور که بارها گفته ایم ازدواج به منظور آرامش درونی و رسیدن به یک جایگاهی است که انسان در آن بتواند از تمامی جهات به فردی تکیه کرده و درواقع احساس مسئولیت کند.بنابراین برای رسیدن به این ویژگی روحی و اطمینان از این که فرد تجربه کافی برای مسئولیت پذیری و اداره خانواده و مدیریت مشکلات را داشته باشد باید به یک سنی برسد که به آن بلوغ فکری و جسمی رسیده باشند تا بتوانند یک زندگی را اداره کرده و روابط زناشویی خوبی داشته باشند.

البته سن ازدواج به جز عوامل بالا، به عوامل دیگه ای نیز وابسته است. مشکلات اقتصادی را شاید بتوان اصلی ترین عامل بالا رفتن سن ازدواج دانست زیرا مقدمات ازدواج و فراهم کردن آنها زمان بر می باشد. خانه و ماشین داشتن یک شغل خوب با درآمدی مناسب نیازمند این است که پسران ابتدا درس خود را تمام کنند و به دنبال کار بروند و با وجود چنین گرانی هایی قطعاً کار برای ازدواج آسان نمی باشد.بنابراین مشکلات اقتصادی شاید سخت ترین مشکل پیش روی جوانان برای ازدواج باشد که برای حل کردن آن باید دولت و جامعه نیز کمک کنند. از دیگر دلایل بالا رفتن سن ازدواج می توان به عدم یافتن فرد مناسب برای ازدواج، تغییر معیارهای ازدواج، تغییر نگرش ها و دیدگاه برای زندگی مشترک و همچنین الگو برداری از غرب را نام برد اما با تمامی این تفاسیر روانشناسان و کارشناسان در زمینه ازدواج تحقیقات بسیاری را در زمینه سن مناسب برای ازدواج انجام داده اند. اختلاف نظرهای بسیاری وجود دارد اما می توان جامع تحقیقات آنان را به صورت زیر بیان کرد

برای ازدواج بسیاری اختلاف سنی مورد نیاز را بین ۰ تا ۵ سال می دانند بنابراین اینگونه ادامه می دهند که سن مناسب ازدواج دختران به دلیل آنکه دختران از لحاظ بلوغ از سن ۱۸ سالگی توانایی ازدواج دارند، این سن در نظر گرفته پس بنابراینسن مناسب ازدواج پسران را ۲۳ سالگی می دانند.البته با در نظر گرفتن حداقل امکانات و سطح تحصیلات. اما اگر دقت کنیم با توجه به وضع جامعه این امر امکان پذیر نمی باشد.

طبق آمار های به دست آمده و به صورت عینی بهترین سن برای ازدواج برای پسران بین ۲۷ تا ۲۹ سالگی و برای دختران بین ۲۳ تا ۲۷ سالگی می باشد بدین ترتیب سن های یاد شده کاملاً منطقی بوده و می توان زندگی خوب را برای آنان پیش بینی کرد.تاکید همه روانشناسان بر این است که سن مناسب ازدواج فارغ از اعداد و ارقام، باید به گونه ای باشد که فرد در شرایط مناسب تربیتی رشد کرده و به نبوغ و بلوغ کافی از لحاظ بلوغ فکری، بلوغ جسمی رسیده باشند البته با توجه به سن یاد شده برای دختران می توان به این نتیجه نیز رسید که این سن برای مادر شدن هم مناسب می باشد پس فاصله بین ازدواج و بارداری نیز نمی تواند بلند مدت باشد.

بنابراین سن مناسب ازدواج بستگی به خود فرد دارد و نمی توان عددی دقیق را برای آن بیان کرد اما می شود ویژگی هایی که ذکر شد را در نظر گرفت تا شناخت لازم برای زمان مناسب ازدواج به دست بیاید.

با توجه به پیشرفت های جامعه و عوض شدن نسل ها و طرز تفکرشان، نحوه و شیوه های همسریابی عوض شده و نوع ازدواج ها از حالت سنتی خارج و به شیوه های امروزی انجام می پذیرد. به گونه ای که دختران و پسران خود حق انتخاب داشته و می توانند با فردی ازدواج کنند که دوستشان داشته و از هر نظر به همدیگر شبیه هستند البته با شرط آنکه احساسی برخورد نکرده و درباره فرد مورد نظر فکر کنند و عقل را در انتخاب خود دخالت دهند. بنابراین به نظر می رسد که اینگونه ازدواج ها می تواند سرانجام بهتری داشته باشد.

اما متاسفانه در اکثر موارد شرط لازم برای خوشبختی در این نوع ازدواج که همان تصمیم نگرفتن احساسی می باشد، اجرایی نشده و این ازدواج ها در ذهن عموم شکل بدی را گرفته است. درصورتی که اگر با انتخاب صحیح همراه باشد می تواند یکزندگی خوب را رقم بزند. برخی معتقدند که عشق بعد از ازدواج پدید می آید اما چقدر زیبا است که این عشق وجود داشته و بعد از زندگی مستحکم شود! عشق قبل از ازدواج به منزله آشنایی دختر و پسر است. این آشنایی میبایست به منظور شناخت و به قصد ازدواج باشد زیرا هر قصدی غیر از این مردود بوده و سرانجامی خوب را برای آنان در پی ندارد. بنابراین توصیه اکید مشاوران به والدین بر این است که به صحبت های فرزند خودشان دربراه فرد مورد نظرشان برای ازدواج گوش دهند سپس در آن زمینه همفکری دهند زیرا آنان بدون دخالت احساسات می توانند تصمیم گیری کرده و بهترین راه را پیش روی فرزندشان بگذارند.

به گزارش فارس،از آنجا که معیارهای خوب از دیدگاه افراد مختلف متفاوت است، ما نمی‌توانیم مصداق خوب بودن شخص مورد نظر آنان را شناسایی کنیم. در مرحله تحقیق برای ازدواج نیز از این سؤال که آیا فلان شخص جوان خوبی هست یا نه، نمی‌توان به پاسخی در خور تصمیم گیری رسید. پس از این واژه در مباحث ازدواج استفاده نکنید و اگر کسی از این واژه استفاده کرد، بهتر است از او معنی خوب بودن را بپرسیم.

نکته دیگر در این خصوص تفاوت معیارهاست. آیا می‌توان برای همه دردها یک نسخه تجویز کرد؟ آیا باید معیارهای یک همسر شایسته در همه یکسان باشد؟اگر معتقد به این نکته هستیم که هر پسری به درد هر دختری و هر دختری به درد هر پسری نمی‌خورد، چطور می‌شود با وجود سلیقه‌ها، ملاک‌ها و معیارهای ثابت و قطعی ارائه داد. نمی‌توان برای ازدواج فرمولی تعیین کرد که حاصل آن همسر شایسته برای افراد مختلف باشد و به طور یقین نمی‌توان معیارهایی را در نظر گرفت و بعد به طور کلی نتیجه گرفت فلان شخص خوب یا بد است.

اگر فلسفه ازدواج برای ما مشخص شود، معیارهای ما برای انتخاب همسر همان معیاری می‌شود که ما را به آن مقصود نزدیک می‌کند و معیارهایی معرف کسی است که دختر یا پسر را می‌شناسد که با مقصود اصلی ما از ازدواج ارتباط ندارد، از فهرست ملاک و معیارها حذف می‌شود اما هر چند آن معیارها از نظر ارزش و محتوا نکات خوب و ارزشمندی باشد، باید آن‌ها را از فهرست خود خارج سازیم تا زودتر به نتیجه برسیم.

قرآن ما را از سردرگمی در این خصوص رهایی می‌بخشد و آن فلسفه یک جمله بیش‌تر نیست«لِتَسکُنوا إلَیها». ازدواج فقط یک هدف را دنبال می‌کند و آن آرامش و تسکین آدمی است. هر معیاری که آرامش بیشتر شما را تضمین کند، باید بیش‌تر مورد توجه شما قرار گیرد و باید اولویت را به آن معیار بدهید. پس هر معیاری که با آرامش شما در تناقض بود، باید حذف شود.

هوس از خطرناک‌ترین پایه‌های ازدواج است. «هوس» را نباید با لذت‌های مشروع جنسى که انگیزه فطرى ازدواج است اشتباه گرفت. تکیه گاه هوس ارزش‌های زودگذر و ناپایدار و احیاناً کودکانه یا احمقانه است. ضمانت بقای ازدواج‌هایی که بر اساس هوس شکل چیزهایی هستند به ناپایداری حباب روى آب.

الگوى این ازدواج‌ها گاهى فیلم‌های سینما، و گاهى ازدواج‌ها و طلاق‌های خواننده‌ها و هنرپیشه هاست.غافل از اینکه برخی از افراد مشهور برای اینکه اسمشان سر زبان‌ها بماند، مجبورند یک روز ازدواج و روز دیگر طلاق بگیرند تا عکس و تفصیلات این جدایى یا آن ازدواج،صفحات جراید بازارى را پر کند. نمونه دیگر ازدواج‌های هوسى به دلیل فلان ژست و ادا در کنار دریا یا مثلاً ابراز احساسات موقع مشاهده فلان مسابقه ورزشى و مانند آن صورت می‌گیرد.

پیشوایان بزرگ ما بیش از هر چیز روى مزایاى روحى،فکرى و اخلاقى همسران تکیه کرده‌اند، به همین دلیل توجه به تربیت خانوادگى، اصالت، روح فداکارى، محبّت و صمیمیت پاکدامنى و نجابت، ایمان و تقوا بسیار ضروری است. پیامبر اکرم (ص) فرموده‌اند: از گیاهان خوش آب و رنگى که در نقاط متعفن و آلوده می‌رویند، بپرهیزید. منظور، زنان خوش آب و رنگى هستند که در محیط‌های ناپاک و خانواده‌های آلوده پرورش یافته‌اند.